EUSKERA

Zipristinetan (Lizeaga)

Tximinien kea
han eta hemen berdina da.

Ordulariaren ardatzak
berdin diraute denontzat.

Fruituen azalean ezagutzen da izena.

Zenbakiak urriak dira behartsuentzat.

Arbasoek asmatu zuten geometria.

Gaur, genetika putzu ilunean,
zipriztinetan gabiltza.

 

Begiradaren bila,

begietara begiratu zintudan,

ekaitza zegoen bion artean,
eta harrizko negarrak
ukatu zuen, hura aurkitzea.

 

 

 

Eskatu  gabe  sartu...

Zoriona baldin bazara.

Berri onen postaria bahaiz

Enara abeslaria bada...

 

 

Sartu,   eskatu   gabe!

Biltzera zatozena,
guztion laguna.
Zeru lurreko
ostadarra...

Aurrera.

 

 

 

Zeru lurrekoak

 

Zeruak txamarra jantziko balu
lurrean ilunpetan egongo ginateke.

Hain da eskuzabal zerua

gu bizirik egon arren 

bera biluzirik dabilela.

 

Errautsek mingaina balute
kosmosak isiltasuna galduko luke,
haien hitza nagusi izango litzakete,
gizakienarenaren ordez.

gu ere,
biharko errautsa edo simaurra gara,
atzekoen

antzera.

 

Sirena-hotsak zarata zenitean daudenean,
garbiago entzuten dira txorien kantu orekatuak.

 

Ez zaitut mesprezatu nahi,
hain zatarra izan da zeure jokaera
erregu nagoela,
nigandik, sentimendu hori, urruntzear.

Hala ere,
zurekin ere,
maitasuna ikasten ari naiz.

 

Euliak badute bere lana
txikiei,
handiak nola menderatu,
erakustea.

 

Haiku Batzu

 

Hire aurpegitik
haur baten irriñoak

Ihes egin du.

 

 

Aurretik zoaz
burua makur

zirimiri azpian

 

gauetik zatoz
itzal artean

egunsentia

 

Udazkenean

hostoak hegan
ego haize besoetan.

 

Harritik erori den

euri tanta bat

lurrak edan du.

 

urdin gainean
puskatu dira hodeiak

eguerdi aldean

 

aurka egin dio

itzalak zuhaitz alboan
eguzkiari arro